حسین محمودی اصل؛ کارشناس مسائل اقتصادی در گفت‌وگو با خبرنگار ایبِنا، با بیان اینکه ایران عضو صندوق بین المللی پول و دپارتمان SDR است، گفت: در سال ۱۹۴۴ در جلسه‌ای ۴۴ کشور به عنوان هیئت موسس سهم خود راپرداخت کردند و ایران در آن زمان ۳.۵ میلیارد SDR داشت که این میزان در سال‌های اخیر به ۴.۸ میلیارد SDR افزایش پیدا کرد که حدودا ۶.۷ میلیارد دلار می‌شود.
وی ادامه داد: صندوق بین المللی پول حدود ۶۶۰ میلیارد SDR دارد که حدودا ۹۳۵ میلیارد دلار می‌شود، بنابراین ایران می‌تواند حداکثر ۶.۷ میلیارد دلار تسهیلات یا به‌بیان بهتر حق برداشت ویژه از صندوق بین المللی پول درخواست کند، البته رقمی که تحت عنوان sdr در اختیار کشور‌ها قرار می‌گیرد پایین‌تر از این عدد است. اما طبیعی به نظر می‌رسد که رئیس کل بانک مرکزی درخواست را در سقف عدد مزبور ارائه کند تا ایران بتواند از سهم صندوق بین المللی پول استفاده کند.
این کارشناس مسائل اقتصادی تصریح کرد: پیگیری حق و حقوق بین المللی کشور کاملا طبیعی است که باید در تمامی سال و دهه‌های گذشته نیز این مسئله پیگیری می‌شد. به نظر می‌رسد اصرار بر دریافت سهم موجب شود که بخشی از سهم ایران به عنوان حق برداشت ویژه در اختیارمان قرار بگیرد.
محمودی اصل در رابطه با اثر دریافت بخشی از سهم ایران به عنوان تسهیلات بیان کرد: درخواست حداکثری رئیس کل بانک مرکزی از صندوق بین‌المللی پول، در کنار سایر عوامل به کنترل قیمت ارز کمک خواهد کرد چرا که اخذ قسمتی از این تسهیلات به ازای سهام SDR می‌تواند بر بازار ارز و پوشش نیازهای ارزی کشور تاثیر به‌سزایی داشته باشد.
